Znam Cię...

Wiem gdzie mieszkasz...

Znajdę Cię...

Ja nie zapominam...

                             Motyl - znak od tych, którzy odeszli?
W dniu pogrzebu mojego 19-letniego syna w kościele podczas mszy wleciał CZARNY motyl. Widzieli go wszyscy. Polatał nad nami, nad trumną i znikł.
Pojawił się jeszcze następnego dnia w domu. Wleciał przez otwarte drzwi balkonowe. Po kilku minutach odleciał. Był znowu na trzeci dzień. Tylko na chwilkę. Czy są całkowicie CZARNE motyle?. Czy wlatują do zimnego kościoła w środku lata? Wlatują do domu i znikają po trzech dniach?
To było 7 lat temu. A oczy i serce pamiętać będą ZAWSZE.
Tata Tomka.

♥

Ona była inna 

Zawsze szczera chodź trochę naiwna

Nie zawsze miała, co chciała 

Dużo w życiu wycierpiała 

Poznała chłopaka jak z bajki pięknego 

Myślała, że na wieki jej oddanego 

Chodzili na długie spacery... Wyznawali miłość, 

Ale po jakimś czasie wszystko się skończyło 

Nie było pięknych wyznań, obietnic na wspólne życie...

Zachowywał się inaczej, te ciągłe tajemnice 

Ona coś przeczuwała 

Lecz zadać pytanie się bała 

Mijały dni, miesiące 

A jej serce z żalu było konające 

Miała już dość tych kłótni i nie przespanych nocy 

Chciała usłyszeć prawdę powiedzianą w oczy 

Mieli się spotkać dnia następnego 

Czuła, że to koniec ich życia wspólnego 

Spytała prosto w twarz: 

Powiedz kogoś masz? 

Sorry mała już minął nasz czas, zapomnij o mnie i o tym

 co było 

Wystarczyła chwila a wszystko się skończyło 

Nagle zrozumiała, że na zawsze straciła kogoś, kogo 

bardzo kochała 

Odszedł a ona płacząc została sama 

Czuła się tak bardzo przez niego oszukana

Czasem, gdy go przypadkiem ujrzała 

Czekała na słowo przepraszam, za które by wszystko

 oddała

Widząc ich razem myślała, że śni 

Nie miała pomysłów na resztę swych dni 

Nie chciała już żyć, nie mogła wytrzymać tego 

Ich głupich chichotów i spojrzeń jego 

Straciła go, wszystko, co miała 

Nie mogła zapomnieć tak bardzo cierpiała 

Pragnęła jednego uciec jak najdalej 

Planowała swą śmierć, przestała wierzyć w siebie 

Już nigdy nie cierpieć i znaleźć się w niebie

Resztkami sił mówiła, co czuje 

Jak bardzo jej tego chłopaka brakuje 

Poszła, więc w miejsce obojgu im znane Przez niego i 

przez nią tak bardzo kochane 

Wyjęła żyletkę śmiejąc się z siebie 

Siedziała smutna myśląc o niebie 

Myślała o nim, jego szczerym wyznaniu

O głupich obietnicach i ich pożegnaniu

Otarła łzy zaczęła ciąć ręce 

Mówiąc: Już mnie nie zranisz, już nigdy więcej 

I w tej samej chwili ujrzała jego 

Tak bardzo przed śmiercią zobaczyć go chciała

Przymknęła na chwilę oczy 

Czuła jak kolejny raz wolniutko łza się toczy 

Podbiegł szybko, dotknął jej ramienia 

Powiedziała: Powiedz mi, dlaczego w życiu wszystko tak

 szybko się zmienia 

Mówiłeś, że kochałeś,

Dlaczego mnie kłamałeś? 

Nie miała już siły powoli wygasała 

Z uśmiechem na twarzy, bo miała przy sobie chłopca,

 któremu by wszystko oddała

On płakał i krzyczał 

Nie odchodź kochanie

, 

Jak umrzesz me serce również bić przestanie,

Teraz zrozumiałem, że Ciebie jedną tak naprawdę 

kochałem Uśmiechnęła się raz 

jeszcze mówiąc Kocham Cię...

Nie zdążyła nic więcej

Bo w tym samym momencie oddychać przestała,

 zatrzymało się jej serce

On nie chciał już żyć, zrobił to samo, zaczął ciąć ręce

 

Przytulił ją i pocałował ten ostatni raz 

Gdy tak odchodził wolno płynął czas 

Aż w końcu usłyszał od Boga wołanie: 

Już nikt Nas nie rozdzieli kochanie..

♥

Buu...

♥

♥

♥

♥

Pamiętasz Agnieszka... ? Pewnie że pamiętasz ;-

#elo